Sa’va tushib qoldi yovuz tuzoqqa,
Bechora o‘zini urar har yoqqa.
Yoshgina Kaptarcha oldi mazaqqa: >>>>

Bor ekan bir Chumoli, juda pahlavon,
Bunaqasin sira ko‘rmagan tarix.
Derlarki u (darj etmish rostgo‘y muarrix) —
Ko‘targan ekan birdan ikki arpa don.
Boz ustiga botiru, qo‘rquv bilmas mard. >>>>

Deqqonning arava do‘g‘asin yasab
Yaxshigina pulga sotishin ko‘rib,
(Bu ish chidam, hunar etadi talab)
Ayiq ham bu ishga go‘yo qo‘l urib >>>>

Har kimda ham bor o‘zicha talant, layoqat.
Lekin birov yutug’iga ko‘ngli ketib sust,
Bu hunarning past-balandin bilmasdan durust-
O‘sha ishga urinadi ba’zilar, afsus. >>>>

Tulki tovuq go‘shtin rosa tushirib,
Qolganin ertalik uchun yashirib,
Uxlay deb yotgandi g’aram oldida,
To‘satdan och Bo‘ri kelib qoldi-da —
Dediki: «Ahvolim ko‘p yomon, o‘rtoq, >>>>

Qarangki, qaysi bir qo‘y podasida
Ochko‘z bo‘rilardan asrash qasdida —
Oshirildi soqchi itlarning soni,
Axir, yo‘q bu ishning yomon tomoni, >>>>

Dehqonning oldiga keldi-da Ilon,
Der: «Inoq yashaylik edi, qo‘shnijon!
Bundan buyon mendan ch o‘chimagin sen,
Qaragin, butunlay boshqachaman men: >>>>