O‘rmondan qishloqqa halloslab chopib
Kirib keldi bir kun ochofat Bo‘ri.
Mehmon bo‘lib emas — bir panoh topib —
O‘zin qutqarmasa — quriydi sho‘ri. >>>>

Katta Davlatmand-la Shoir bir mahal
Qilishdi janjal.
Hamda hukamolar etishsin deb hal —
Har ikkov kelishdi qozixonaga. >>>>

Och Bo‘ri podadan bir qo‘yni sudrab
Olib qochdi uzoq xilvat o‘rmonga.
Mehmonga chorlagan emas, turgan gap,
Tilkaladi ko‘zi to‘lgancha qonga. >>>>

“Qanday sayraysan, Xo‘roz,
Savlatdor, jarang ovoz!”
“Sen-chi, erkam Kakkujon,
Sayrashing cho‘ziq, ravon, >>>>

Sa’va tushib qoldi yovuz tuzoqqa,
Bechora o‘zini urar har yoqqa.
Yoshgina Kaptarcha oldi mazaqqa: >>>>

Bor ekan bir Chumoli, juda pahlavon,
Bunaqasin sira ko‘rmagan tarix.
Derlarki u (darj etmish rostgo‘y muarrix) —
Ko‘targan ekan birdan ikki arpa don.
Boz ustiga botiru, qo‘rquv bilmas mard. >>>>

Deqqonning arava do‘g‘asin yasab
Yaxshigina pulga sotishin ko‘rib,
(Bu ish chidam, hunar etadi talab)
Ayiq ham bu ishga go‘yo qo‘l urib >>>>

Har kimda ham bor o‘zicha talant, layoqat.
Lekin birov yutug’iga ko‘ngli ketib sust,
Bu hunarning past-balandin bilmasdan durust-
O‘sha ishga urinadi ba’zilar, afsus. >>>>

Tulki tovuq go‘shtin rosa tushirib,
Qolganin ertalik uchun yashirib,
Uxlay deb yotgandi g’aram oldida,
To‘satdan och Bo‘ri kelib qoldi-da —
Dediki: «Ahvolim ko‘p yomon, o‘rtoq, >>>>

Qarangki, qaysi bir qo‘y podasida
Ochko‘z bo‘rilardan asrash qasdida —
Oshirildi soqchi itlarning soni,
Axir, yo‘q bu ishning yomon tomoni, >>>>