Boshoqcha

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan Krut va Vert ismli ikkita sichqoncha va baland ovozda qichqiradigan xo‘rozcha bor ekan. Sichqonchalarning bilgan ishi faqat qo‘shiq aytish, raqs tushish, aylanish va burilish edi. Xo‘rozcha esa tong otganda turib, birinchi bo‘lib barchani uyg‘otar, keyin esa ishga kirishar edi. >>>>

Gullar majlisi

Har yilning oxirida barcha gullar bir joyga to‘pla­nib, bir-birlariga o‘zlarining eng yaxshi ishlari haqida gapirib berar edilar. >>>>

Zumrad va Qimmat

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir chol bor ekan. Uning Zumrad ismli qizi bor ekan. Chol bir qizi bor ayolga uylanibdi. Qizining ismi Qimmat ekan. O‘gay ona Zumradni yoqlirtmas ekan. Eng og‘ir ishlarni unga buyurar, qarg‘ab, urarkan. O‘zining qizini juda yaxshi ko‘rarkan, doim uni maqtagani maqtagan ekan. >>>>

Toshbaqa bilan burgut

Toshbaqa osmonda uchib yurgan Burgutni ko‘rib, o‘zining ham uchgisi keldi va Burgut yerga qo‘nganida uning oldiga borib: «Qancha xizmat haqi so‘rasang beraman, faqat meni uchishga o‘rgat», deb yolvordi. >>>>

Qaldirg‘och va ilon

Qaldirg‘och sud mahkamasi bo‘g‘otiga uya qurib bola ochdi. Kunlarning birida u polaponlari uchun oziqa topgani uchib ketganida bir Ilon uning iniga o‘rmalab chiqib, hamma bolalarini yeb qo‘ydi. >>>>

Sher bilan buqa

Sher bahaybat bir Buqani yeyishga chog‘lanib, uni shirin so‘zlar bilan o‘ziga og‘dirmoqchi bo‘ldi. U qurbonlikka qo‘y so‘yganligini aytib, Buqani ziyofatga taklif qildi. >>>>

Sher bilan tulki

Sher qarib qoldi; endi u o‘zi ov qilib qornini to‘ydira olmasdi; shunda u ayyorlik qilib kun kechirmoqchi bo‘ldi: u o‘z g‘origa kirib, go‘yo kasal bo‘lgandek yotib oldi >>>>