Chol bilan bo‘ri

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, bir bo‘ri bor ekan. Bo‘ri qo‘ylarga hujum qilaverib, cho‘ponlarning joniga tegibdi. Ular ovchiga arz qilibdilar. Ovchi bo‘ri izidan tushib o‘rmonga kiripti. Bo‘ri qo‘rqib o‘rmondan qochib chiqibdi. Ovchi uni tirqiratib quvipti. >>>>

A’lochi xo‘rozcha

Tanishing men birinchi –
«B» sinfda o‘qiyman.
O‘ttiz beshta harfning
Barin yaxshi «cho‘qiyman».

Ayniqsa-chi, go‘zal «T»
Ko‘zga darrov tashlanar.
Chunki, oyim nomlari
Shu harfdan boshlanar. >>>>

Yirtqich

Oyisiga ergashib
O‘ynab kelgan Tulkicha,
Qo‘shni qari Bo‘riga
Maqtanib qoldi picha:
– Ayiq katta bo‘larkan,
Hech ko‘rmagan ekanman. >>>>

Eshakning ertagi

Bo‘lgan ekan bir Ho‘tik
Sho‘x va qaysarroq.
O‘g‘irlarkan qizlardan
Ko‘zgu va taroq.

Boqar ekan ko‘zguga
Tarab yollarin.
Hayron qilib yurarkan
Echki, mollarni. >>>>

O‘rmonda ziyofat

Sher oshxona ochibdi
O‘rmonda bugun,
Yovvoyi va xonaki
Hayvonlar uchun.

Pishar turli taomlar
Qozonda «jaz-jaz».
Bo‘rivoy – o‘t qalovchi,
Quyon – bosh oshpaz. >>>>

Dehqon bilan Ayiq

Bir bor ekan, bir yo’q ekan, bir dehqon bo’lgan ekan. Uning uyi o’rmon etagidagi qishloqda ekan. Dehqonning birgina sadoqatli otidan boshqa hech kimi yo’q ekan. >>>>

Bulbul

Qadim zamonda boy savdogar bo‘lib, uning turli mamlakatlardan keltirgan qimmatbaho buyumlari juda ko‘p edi. U qayerga bormasin, esdalik uchun biror yaxshi narsa olib qaytardi-da.

Savdogarning uyida bir bulbul bor edi. U kumushdan yasalgan katta va chiroyli qafasda yashardi. Savdogar undan hech narsani ayamasdi. Xizmatkor bulbulga har kuni – tongda, tushlikda va oqshomda sadaf idishda suv va eng sara donlardan olib kelardi. Bulbul g‘am-tashvishsiz, farovon yashardi. Kuylashda unga yetadigani yo‘q edi. >>>>