Bir zamonlar, kichik bir qishloqda Olim ismli kichkintoy yigitcha yashar edi. Olimning tanasi kuchsiz va mayda bo‘lsa-da, uning aqli va yuragi katta edi. Uning eng katta orzusi polvon bo‘lish edi, ammo ko‘pchilik unga ishonmasdi.
Ertaklar
Ertaklar olami
Donishmandning sirli bog‘i
Bir zamonlar, uzoq-uzoqlarda, tog‘lar ortida, kichkina bir qishloq bo‘lgan. Ushbu qishloq atrofida sirli bir bog‘ mavjud edi, u yerda eng noyob va sehrli gullar o‘sar edi. Bu bog‘ning egasi, donishmand edi, u hech kimga bog‘ga kirishga ruxsat bermasdi. >>>>
Dono toshbaqa
Qadim zamonlarda Taygada yashagan dono toshbaqa bor edi. Uning yonida yashagan barcha hayvonlar uni juda aqlli va dono deb hisoblashgan va ular tez-tez yordam va maslahat uchun unga murojaat qilishgan. >>>>
Qishloqdagi maktab
Bir qishloqda maktab bor edi. Maktabda qishloqning barcha bolalari borar edi va o’qituvchi juda qattiq va talabchan edi.
Ammo bir kuni o’qituvchi kasal bo’lib, darsga kela olmadi. Bolalar juda xafa bo’lishdi, chunki ular imtihon topshirish va yaxshi baho olish uchun o’qishlari kerak edi. >>>>
Aqlli quyon
Qadim zamonda oʼrmonda bir quyon yashar ekan. U juda aqlli va har doim har qanday vaziyatdan chiqish yoʼlini topardi. Bir kuni quyon ovchi tomonidan tuzoqqa tushib qoldi. >>>>
Opa-singil daryolar
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, uch opa-singil daryolar bo‘lgan ekan. Kattasining ismi Amudaryo, o‘rtanchasiniki Sirdaryo va kenjasining ismi Zarafshon ekan. >>>>
Yaxshilik ketidan yaxshilik keladi
Kunlardan bir kun Xorazm yurtining podshohi mamlakatda eng chiroyli so‘z aytish bahsini o‘tkazmoqchi bo‘libdi. O‘sha kundan boshlab chiroyli so‘z, go‘zal so‘z degan gaplar odamlarning og‘zidan tushmay qolibdi. >>>>
Qalam va sichqon
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan. Oddiygina bir qalam bo‘lgan ekan. Bir kuni uning egasi Valijon qalamini stol ustida unitib qoldiribdi. Paytdan foydalangan sichqoncha inidan chiqib qalamni tishlab olib qochmoqchi bo‘libdi. >>>>
Quyonning labi nega tirtiq?
Bir kun quyonlar baland bir qarag’ay tagiga to’planib o’zlaricha masla- hat qilishibdi. Ular kuyib-pishib, har qaysisi o’z taqdiridan nolibdi. >>>>
Tulki bilan chumoli
Tulki bilan Chumoli do’st bo’lib bug’doy sepishibdi. Ayyor Tulki har kuni qornim og’riyapti, boshim zirqirayapti degan bahona bilan dalaga chiqmabdi. Chumolining bir o’zi ertadan-kechgacha ishlab suv quyar, o’toq qilar ekan. Nihoyat, bug’doy pishibdi. >>>>