Dono toshbaqa

Qadim zamonlarda Taygada yashagan dono toshbaqa bor edi. Uning yonida yashagan barcha hayvonlar uni juda aqlli va dono deb hisoblashgan va ular tez-tez yordam va maslahat uchun unga murojaat qilishgan. >>>>

Qishloqdagi maktab

Bir qishloqda maktab bor edi. Maktabda qishloqning barcha bolalari borar edi va o’qituvchi juda qattiq va talabchan edi.

Ammo bir kuni o’qituvchi kasal bo’lib, darsga kela olmadi. Bolalar juda xafa bo’lishdi, chunki ular imtihon topshirish va yaxshi baho olish uchun o’qishlari kerak edi. >>>>

Aqlli quyon

Qadim zamonda oʼrmonda bir quyon yashar ekan. U juda aqlli va har doim har qanday vaziyatdan chiqish yoʼlini topardi. Bir kuni quyon ovchi tomonidan tuzoqqa tushib qoldi. >>>>

Opa-singil daryolar

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, uch opa-singil daryolar bo‘lgan ekan. Kattasining ismi Amudaryo, o‘rtanchasiniki Sirdaryo va kenjasining ismi Zarafshon ekan. >>>>

Yaxshilik ketidan yaxshilik keladi

Kunlardan bir kun Xorazm yurtining podshohi mamlakatda eng chiroyli so‘z aytish bahsini o‘tkazmoqchi bo‘libdi. O‘sha kundan boshlab chiroyli so‘z, go‘zal so‘z degan gaplar odamlarning og‘zidan tushmay qolibdi. >>>>

Cho‘pon yigitcha

Bor ekanda yo‘q ekan, bir cho‘pon yigitcha bor ekan. Uning har qanday savollarga bergan javoblari bilan butun mamlakatda dong‘i ketgan ekan. Bu haqda o‘sha mamlakatning podshosi ham eshitibdi va bu gaplarga ishonmay, yigitchani o‘zining huzuriga keltirishni buyuribdi va unga shunday debdi:

>>>>

Qalam va sichqon

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan. Oddiygina bir qalam bo‘lgan ekan. Bir kuni uning egasi Valijon qalamini stol ustida unitib qoldiribdi. Paytdan foydalangan sichqoncha inidan chiqib qalamni tishlab olib qochmoqchi bo‘libdi. >>>>

Tulki bilan chumoli

Tulki bilan Chumoli do’st bo’lib bug’doy sepishibdi. Ayyor Tulki har kuni qornim og’riyapti, boshim zirqirayapti degan bahona bilan dalaga chiqmabdi. Chumolining bir o’zi ertadan-kechgacha ishlab suv quyar, o’toq qilar ekan. Nihoyat, bug’doy pishibdi. >>>>